Loading

Varanasi, de heilige stad

Varanasi, de heilige stad

Ondanks dat we nu vol zitten van verhalen van Varanasi, zullen we toch nog even teruggaan naar de Taj Mahal. Wat een geweldig mooi mausoleum. Erg druk met toeristen, terwijl je daar om half 6 in de ochtend al in de rij staat te wachten. Mannen en vrouwen gescheiden en Luuk werd er natuurlijk weer uitgepikt om zijn tas een km verder weg in een locker te stoppen. Maar goed, om kwart over 6 stonden we dan eindelijk binnen. In 1 woord: WAUW! Zoals je ook op de plaatjes ziet, zo is het ook gewoon in het echt! Vervolgens nog het Agra Ford gezien en de Baby Taj. Een geweldig dag, wat ons verblijf in het eigenlijk saaie Agra weer goed maakte.

 

img_1113

 

Missie: ‘Suikerpot’

Er leven hier trouwens in India overal apen in de stad. En net toen Jess zei dat het haar wel leuk leek om in Nederland ook apen te hebben, kwam er al 1 aangeslopen. Na wat twijfelen, bedacht hij toch zijn plan door te zetten. Op ons dakterras had hij het gemunt op de suikerpot. Hij keek of de kust veilig was (en wij keken natuurlijk alleen maar vol aandacht, zonder de stok te pakken, die hier overal staat) en hebbes! Die heeft lekker het suikerpotje opgegeten! Haha.

En de volgende dag zaten we weer op dat heerlijke dakterras met onze banana lassie, kwam er weer een aap. Luuk waarschuwde me wel dat hij achter me zat, maar ik vond het wel leuk en keek hem gewoon aan. OEPS. Die aap wilde me grijpen en was gewoon op serieus 1 meter afstand! Waar is nou die stok die we nodig hadden? Maar zodra we opstonden en Luuk zijn spierbal liet zien was hij weg. Okee, geen apen in Rijnsaterwoude voor mij.

 

Slapen als een beest

Dinsdag avond vertrokken we dan eindelijk naar Varanasi. Voor het mooie waren we gewoon een dag te lang in Agra, maar helaas konden we geen trein eerder nemen. De trein vanuit Agra Cantt zou om 22:45 vertrekken, helaas niet. Welkom in India! We moesten 2 uur lang wachten op het station, balen! Awgh, we hebben toch alle tijd. Gelukkig hadden we gezelschap van een meid uit Londen, die iets te veel spraakwater op had, terwijl wij het eigenlijk gewoon zat waren om zoveel te kletsen. Eenmaal rond 00:45 vertrok onze trein dan eindelijk naar Varanasi. Ja we hebben de reis van 13,5 uur overleefd in de slaaptrein! Luuk heeft amper een oog dicht gedaan omdat hij geen ruimte voor zijn benen had. Jess heeft natuurlijk weer als een beest geslapen, het zal is niet zo zijn!

 

Varanasi

Varanasi ligt aan de heilige rivier de Ganges. Van tevoren hadden we al gelezen dat deze stad een hele bijzondere ervaring zal worden en dat heeft het sowieso waargemaakt. Wat een bijzondere dag hebben wij hier beleefd. We proberen het hieronder op te schrijven, maar eigenlijk is dat niet te doen. Het gevoel wat je bij deze rivier krijgt, is onbeschrijfbaar. Je moet het zelf ervaren.

Vanaf 5 uur ’s ochtends tot 8 uur ’s avonds zijn we op pad geweest. De dag begon met een boottocht door de rivier. Bij de Assi Ghat stapte we op onze boot en keken we naar een ochtend ceremonie voor moeder Ganges, wat daarna werd afgesloten met een Yoga lach sessie. Hilarisch om te horen! Hindoes wassen zich in deze rivier, drinken het op en bereiden hun eten hier. Maar ook worden hier veel mensen gecremeerd. Dit alles in dezelfde rivier op een paar meter afstand van elkaar. In Varanasi zijn ongeveer 48 Ghats, dit zijn treden die de stad verbinden met de rivier. Iedere Ghat heeft zo zijn eigen naam en is ongeveer 100 tot 300 meter breed.

 

Crematie Ghats

Tijdens de wandeling in de middag gingen we richting een van de crematie Ghats. We hebben verschillende keren opzij moeten stappen, dit keer niet voor een koe of tuktuk, maar voor mensen (vaak familie) die op weg zijn richting een van de crematie Ghats. Het lijk dragen ze boven hun hoofd op een soort van bamboe stretcher en zingen daarbij verschillende mantra’s. De eerste keer was wel beetje wennen om dit te zien! Ondanks dat het geen leuk onderwerp is, is het zo bijzonder om te zien hoe respectvol ze met de dode omgaan.

24/7 worden er lichamen gecremeerd en dit wordt gedaan door de untouchables (een lagere kasten). Als het lichaam aan komt bij de rivier, wordt het ondergedompeld en daarna te drogen gelegd op de trap. We stonden dit proces vol bewondering aan te kijken en opeens waren we omringd door families met hun lijken. Volgens mij stonden we aardig in de weg en gingen maar snel weg. Per lichaam is maar liefst 200 kg hout nodig en dit wordt keurig afgewogen. Als het in doeken gewikkelde lichaam droog is wordt het op een nette stapel hout gelegd. Nadat de priester er vijf rondjes in de richting van de klok omheen loopt, wordt het tussenliggende stro aangestoken. We staan ervan te kijken hoe netjes en kalm dit proces verloopt en niemand kijkt er meer van op. Onze gids vertelde ons dat na drie uur het lichaam bijna helemaal in as is veranderd. Er blijven altijd wel delen over die niet helemaal verbranden, de bekken van een vrouw en de borstkast van een man. Als een lichaam bijna in as is, loopt een familielid een laatste ronde om het vuur en gooit een pot met Ganges water kapot en loopt zonder achter zich te kijken weg. Deze resten worden samen met de as in de rivier gegooid nadat de untouchables het as hebben uitgezocht voor zilver en goud.

 

Aarti Ceremonie

‘s Avonds bij de Dasaswamedh Ghat zijn we naar nog een Aarti ceremonie geweest, echt indrukwekkend. Vijf priesters danken hun god, moeder Ganga, voor het brengen van leven. Dit door middel van liederen, boter lampen, fakkels en vooral veel wierrook. We zaten midden tussen de Hindoes en konden alles erg goed zien. We doneerde wat roepies en Jessica kreeg gelijk van een oud vrouwtje een Tikka op haar voorhoofd. Na afloop hebben we nog een boter kaarsje aangestoken en te water gelaten.

 

Varanasi zullen we niet snel vergeten!

 

Morgen vertrekken we richting Nepal! We nemen om vijf uur in de ochtend de trein naar Gorakhpur. Al zijn we in Gorakhpur moeten we een bus proberen te regelen naar de grensovergang in Sonauli. Hopelijk hoeven we niet lang te wachten en kunnen we daarna met een slaapbus naar Kathmandu.

 

Liefs Luuk & Jess

 

 #Ghats #bijzonder #tikka #Ganges #Aati cermonie #crematieghats #blue lassi #boottocht #pelgrims #Dashashwamedh Ghat #Kash Vishwanath temple #Banares guesthouse #

 

 

 

 

14 Comments

  • john

    leuk ,veel plezier

    oktober 7, 2016 at 8:41 am
  • Willeke

    Hi Luuk en Jessica, wat een mooie stukje hebben jullie geschreven. Veel plezier op jullie mooie reis.

    oktober 7, 2016 at 8:45 am
  • Anneke

    Lieve kinders, wat een belevenis. Prachtig om te lezen. Is wel een hele andere cultuur. Succes met de reis naar Nepal xxx en 3x

    oktober 7, 2016 at 9:11 am
  • katerina

    Wat gaaf om te lezen zeg! Heel veel plezier de komende tijd. Ik zal jullie uit nieuwsgierigheid zeker volgen.

    oktober 7, 2016 at 9:32 am
  • Marloes

    Dit zorgt er wel voor dat ik hier ook heen wil! Klinkt allemaal heel gaaf!

    oktober 7, 2016 at 9:41 am
  • Renee

    Wauw heel bijzonder om mee te maken! Mooi geschreven… alsof ik er zelf bij was:) Ik kijk al uit naar jullie volgende blog. Goeie reis alvast voor straks xxxx

    oktober 7, 2016 at 10:23 am
  • Yv

    Super mooi om te lezen! Wat maken jullie veel mooie dingen mee 🙂 Leuk om alles zo te volgen! 🙂 Xx

    oktober 7, 2016 at 11:30 am
  • Wendy

    Met ingehouden adem jullie blog gelezen, wat bijzonder maar vooral ook best spannend wat jullie meemaken! Die aap die J aan wilde vallen, omringt door doden, meedoen met rituelen, knap en stoer dat jullie dit avontuur aangaan! En voor ons leerzaam en interessant om mee te lezen!! Dank

    oktober 7, 2016 at 12:28 pm
  • Wilma

    Hoi lieverds, wat mooi om te lezen ! Wat maken jullie veel mee zeg, door jullie verhalen en foto’s beleven wij het ook een beetje mee !! Liefs xxx

    oktober 7, 2016 at 1:06 pm
  • Sofie

    Wat bijzonder om te lezen allemaal! Maar wat schrijven jullie dit leuk. Al benieuwd naar de volgende verhalen xxx

    oktober 7, 2016 at 2:39 pm
  • Sjors

    Dit is echt leuk om op deze manier jullie te volgen geniet lekker van alles ,en ik ben nu al benieuwd naar het volgende verslag .

    oktober 7, 2016 at 6:06 pm
  • admin

    Wat super leuk om jullie reacties te zien. Leuk dat jullie zo met ons meeleven.
    In Nepal zal onze volgende blog weer online komen. We zijn heel benieuwd hoe Nepal is veranderd na de aardbeving van 1,5 jaar geleden.
    Liefs Luuk en Jess

    oktober 8, 2016 at 2:12 am
  • Fred en Sam

    Bedankt voor dit fraaie verhaal, zo leren we nog eens wat. Succes in de volgende etappe, en we kijken vol verwachting uit naar het volgende verhaal. Groeten

    oktober 8, 2016 at 7:53 pm
  • Marian

    Hoi Jessica en Luuk,
    Genieten van jullie belevenissen.Heel indrukwekkend .
    Liefs Marian

    oktober 12, 2016 at 11:40 am

LEAVE A COMMENT

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.