En daar zitten we dan weer, alleen nu op de witte stranden van Gili Triwangan.. Met nu een hele toffe ervaring rijker!! Onze kerst is nu al geweldig begonnen! Weer een vinkje in ons bucketlist boek is afgevinkt.

Mount Rinjani

Mount Rinjani (Gunung Rinjani) is met een hoogte van 3726 meter de 1 na hoogste actieve vulkaan van Indonesië en ligt op het eiland Lombok. De vulkaankrater heeft een diameter van 8 bij 5 kilometer. In de vulkaan ligt het kratermeer Sergara Anak. Midden in het meer ligt de vulkaankegel Gunung Baru. Zelfs in 2016 is de vulkaan geregeld tot uitbarsting gekomen!

En deze vulkaan hebben wij beklommen! Fantastisch!

De 3 Killer Hills

De eerst dag zou gelijk een zware dag worden van maar liefst 7 uur lopen (lees: klimmen) tot base camp op de kraterrand. We zijn dan ook van 1100 meter naar 2600 meter gestegen! In normale weeromstandigheden is dit al een aardig beproeving, laat staan als het regent, veel wind staat en toch heel warm is. De eerste 3 uur is nog easy door de jungle, vlak landschap en het begint een beetje heuvelig te worden. Na de lunch worden de heuvels hoger en beklimmen we de drie Killer Hills. En óf dit de Killer Hills waren, oef! Eenmaal aangekomen op de kraterrand, zetten we samen met onze dragers, of naja, alleen de dragers in de hevige storm onze tent op. De storm werd steeds heftiger en we waren blij dat we eindelijk konden schuilen in ons tentje.

Zonder tandenpoetsen naar bed

 In de tent kunnen we ons eindelijk ontdoen van onze doorweekte (lees: mix van zweet/regen) kleding. Chill kleren aan en niet meer de tent uit komen. Al snel komt de gids ons een warm currysoepje brengen en wat vers fruit. Het is trouwens echt ongelooflijk wat deze gasten allemaal kunnen maken tijdens de trek. We konden zelfs kiezen tussen pasta, noodles en currysoep met rijst. Nadat ons buikje vol zit proberen we snel te slapen, want het plan is om 3 uur ‘s ochtends te beginnen met het klimmen naar de top van de vulkaan. Echter hebben wij allen hier een hard hoofd in, want de windstoten worden steeds harder en het is ook begonnen met zware onweer. Niet echt een pretje in een tentje op de kraterrand. We vragen ons dan ook af of het tentje wel blijft staan met deze storm. Na amper te hebben geslapen en elke donder te hebben geteld hoe ver/dichtbij hij was, is het dan eindelijk half 3 in de nacht. Het stormt nog steeds, weliswaar wat minder, maar niet verantwoord om te beginnen met de klim. Helaas, morgen kijken we verder wat het plan gaat worden. Wekker uit en eindelijk kunnen we in slaap komen.

Niks is onmogelijk!

Maar nu, moeten we echt terug zonder te top te halen? Op zich is het weer iets opgeklaard in de ochtend. De regen is gestopt, alleen nog wat wind. Na ons ontbijt, (weer een keuze tussen pannenkoek, omelet en fried egg, ongelofelijk hoe ze het maken) moeten we beslissen wat we doen. Verder de weg vervolgen kan ook al niet, omdat de weg te glad is van de regen en de gids vond het onmogelijk om te top te kunnen behalen vandaag. Maar hoe eigenwijs wij ook zijn, wij willen het uiteraard met eigen ogen zien dat het niet mogelijk is. Maar dan moesten we wel NU gaan, dus snel onze kleren aan en bikkelen naar de top. En jaaaaa hoooooor! Niets is onmogelijk! Door weer en wind was het 3 uur lang klimmen door de wolken naar de top. Vooral het laatste uur was alsof je de zandheuvel van Noordwijk continu op moest. Een stap vooruit, twee stappen achteruit. Echt wel even pittig dus. Maar het uitzicht was het meer dan waard! Hoewel je heel snel moest zijn voor een foto, want we waren constant in de wolken. Zo nu en dan was het zichtveld open, snel, klik!

Terug in base camp hadden we honger als een beer en ja, je raad het al? We konden weer uit van alles kiezen. Spaghetti Bolognaise dit keer. Na de lunch besluiten we om maar direct naar beneden te gaan. Het zal wel even aanpoten worden om nog eens 5 uur te lopen. Beneden aangekomen zijn we kapot, maar voldaan! Wat was dit een gave ervaring, een landschap wat we beide nog nooit gezien hadden!

Nu, met mega spierpijn, zijn we op Gili Triwangan. Lekker even genieten op het strand.

Jullie hele fijne feestdagen gewenst met jullie familie en vrienden! Tot weer de volgende blog!

Liefs, Luuk en Jess